170+ Rotterdammers
“In een ander land ga je vaak je eigen land idealiseren, maar dat moet je loslaten. Zo steken mensen in Guatemala gewoon de weg gewoon over. Dus toen ik hier een zebrapad zag, snapte ik het niet. Maar toch heb ik hier het zebrapad leren over te steken, want je moet integreren. Dat maakt je leven gewoon makkelijker.” Aan het woord is Monica uit Guatamala-stad. “Ik vind reizen leuk. Ik had al een jaar in Kroatië gewoond en toen ik terug naar Guatamala ging, wilde ik meer in het buitenland wonen. Ik had een vriendin die in Parijs woonde en daarmee wilde ik samen iets beginnen.”
Vanuit Parijs bezocht ze regelmatig haar huidige man, die ze ontmoet had op een congres in Polen, maar in Rotterdam woont. Ze kregen een relatie en wilden samen een leven opbouwen. “We besloten samen om dat te doen in Rotterdam.
Het is een leuke stad; oud en modern tegelijkertijd. En hier kun je werk vinden als je alleen Engels praat. Frankrijk is een land waar iedereen Frans spreekt en jij dat ook moet kunnen voordat je mee kunt doen.”
Nederlands leren met Spanjaarden
Toch leerde ze snel Nederlands en meedoen in de Nederlandse samenleving. “Want het contact met instanties is in het Nederlands, dus ik moest wel. En mensen waarderen het als je de taal leert.” Dat leerde ze van Spaanstalige mensen. “Ik ben katholiek en ik hou ervan om naar de kerk te gaan op zondag. Dus mijn man zocht een Spaanstalige kerk om me thuis te voelen. Daar zag ik veel Spaanstalige mensen die hier al veel langer zijn. Dus zij begrepen waar ik vandaan kom en konden me goed advies geven. Met hen heb ik dan ook Nederlands geleerd. Zo heb ik elke dinsdag met een Spaanse vrouw Nederlands geleerd. Eerst luisterden we casettes in de bibliotheek en daarna kochten we wat op de markt. Daar schreeuwt iedereen schreeuwt Nederlands, dan leer je het ook snel,” lacht ze. Ook deed ze vrijwilligerswerk. “Zo kun je laten zien wie je bent en kun je mensen leren kennen. Zo kon ik ook op mijn cv schrijven dat ik in Nederland had gewerkt.”
Guatemalaan
Zo bouwde ze een eigen netwerk op. Ondanks dat ze al sinds 2003 in Rotterdam woont, blijft ze altijd een Guatemalaan. “Het is belangrijk om je eigen identiteit te behouden. Dat maakt je sterker. Want je bent gewoon anders; je gaat nooit écht een Nederlander worden.” Ze ziet zelfs dat migranten extra aan hun identiteit gaan hangen als ze eenmaal op bestemming zijn. “Mensen veranderen tijdens de reis. In je eigen land wil je weg om iets groters te ontdekken. En in het land van bestemming wil je de taal spreken en de kleding dragen van het land van waar je vandaan komt, heel gek!”
“In another country, you often start idealising your own country, but you have to let that go. For example, in Guatemala people just cross the road as usual. So when I saw a zebra crossing here, I didn’t get it. But still, I learnt to cross the zebra crossing here, because you have to integrate. It just makes your life easier.” Speaking is Monica from Guatamala City. “I like travelling. I had already lived in Croatia for a year and when I went back to Guatamala, I wanted to live abroad more. I had a friend who lived in Paris and with that I wanted to start something together.”
From Paris, she regularly visited her current husband, whom she had met at a conference in Poland but lives in Rotterdam. They got into a relationship and wanted to build a life together. “We decided together to do that in Rotterdam.
It’s a nice city; old and modern at the same time. And here you can find work if you only speak English. France is a country where everyone speaks French and you have to be able to do the same before you can join in.”
Learning Dutch with Spaniards
Nevertheless, she quickly learnt Dutch and participated in Dutch society. “Because contact with institutions is in Dutch, so I had to. And people appreciate it when you learn the language.” Funny enough, she learned Dutch from Spanish-speaking people. “I am Catholic and I like to go to church on Sundays. So my husband looked for a Spanish-speaking church to make me feel at home. There, I saw many Spanish-speaking people who have been here much longer. So they understood where I was coming from and could give me good advice. With them, I then learned Dutch. Every Tuesday, for instance, I learned Dutch with a Spanish woman. First we listened to cassettes in the library and then we bought something on the market. There everyone shouts Dutch, then you learn it quickly,” she laughs. She also did volunteer work. “That way you can show who you are and you can get to know people. It also allowed me to write on my CV that I had worked in the Netherlands.”
Guatemalan
This is how she built her own network. Despite having lived in Rotterdam since 2003, she will always remain a Guatemalan. “It’s important to keep your own identity. That makes you stronger. Because you’re just different; you’re never really going to become a Dutch person.” In fact, she sees migrants becoming extra attached to their identity once they reach their destination. “People change during the journey. In your own country, you want to leave to discover something bigger. And in the destination country you want to speak the language and wear the clothes of the country you came from, very crazy!”