“Ik ben zelf meer verlegen, maar waardeer het dat iedereen in Rotterdam open en direct is,” zegt Mo uit Koeweit. Hij was zeven jaar toen zijn gezin uit de Golfoorlog met Irak vluchtte naar Nederland. Van zijn thuisland of de reis naar Nederland kan hij zich niet veel meer herinneren. Gevraagd naar de omstandigheden van het vertrek of het thuisland, heeft hij nooit gedaan. “Ik weet alleen nog dat we op het vliegveld aankwamen en dat het hier heel koud was,” lacht hij. Hij kwam terecht in een groot huis in Apeldoorn dat hij deelde met anderen. “Ik had mijn eigen kamer. Best lux vergeleken met de asielzoekerscentra van nu.” Hij stroomde in bij leerlingen van groep drie, waar hij in een jaartje de Nederlandse taal oppikte.
Terug naar je eigen land
Daarna woonde het gezin tien jaar in Goes. Daar was hij de enige leerling in de klas met een niet-Nederlandse achtergrond. “Daar was veel discriminatie, ik werd anders behandeld door leerlingen, op de middelbare school ben ik veel gepest. Daar zeiden ze dat ik terug moest naar mijn eigen land omdat ik daar niet hoorde.”
Blijven hangen voor Blijdorp
Voor de studie verzorging en vrienden, verhuisde hij op zijn achttiende naar Rotterdam. Inmiddels woont hij hier al 22 jaar. “Na die opleiding liep ik stage bij onder andere de dierentuin Blijdorp; daar bleef ik hangen.” Hier voelde hij zich meer thuis. “Omdat hier heel veel andere culturen en activiteiten waren. Het is ook centraal gelegen; je kunt zo naar Amsterdam en Brabant. Ik had veel opties voor vrijwilligerswerk.” Van dat laatste maakte hij gebruik: hij hielp bij Groenten zonder grenzen om voor mensen gratis maaltijden te koken, pakte pakketten in bij de voedselbank en hielp bij de eerste voedselbankwinkel van Rotterdam. Zo voelde hij zich snel thuis in Rotterdam.
Weten wat je aan Rotterdammers hebt
Al moest hij zich wel aanpassen. “Want ik was, en ben nog steeds, een vrij verlegen jongen. De mentaliteit is hier verder wel harder. Iedereen is vrij snel open en fel. Maar dat is ook wel leuk aan Rotterdam. Qua persoon ben ik meer verlegen, maar ik waardeer het wel dat je weet wat je aan Rotterdammers hebt. Als mensen stil zijn, weet je niet wat er speelt. Dat maakt de communicatie moeilijker.” Maar het heeft ook nadelen. “In Zeeland waren de mensen wel vriendelijker. En daar stoppen auto’s sneller voor je.”
Van de rust tot de drukte en nieuwe gebouwen
Helaas kon hij niet blijven werken bij de bekende Rotterdamse dierentuin vanwege bezuinigen. Nu verzorgt hij al 14 jaar kleine apensoorten en leeuwen in de dierentuin in Antwerpen. Toch blijft hij in Rotterdam wonen; de stad die alles te bieden heeft. “Hier kun je de rust opzoeken in de Kralingse Plas maar ook de drukte in het centrum.” Hij heeft alle wijken al verkend. “Met mooi weer fiets ik na het werk een uurtje door de stad: de ene keer door Kralingen-Crooswijk en Hillegersberg en de andere keer naar de Erasmusbrug; dan kijk ik naar de skyline. Die gebouwen vind ik fascinerend om te zien. Er wordt ook veel bijgebouwd, dat vind ik ook bijzonder om te zien.”
Mo gaat vaak op reis; van Bali tot Madagascar, Oeganda en Brazilië. “Maar ik ben altijd weer blij als ik terug ben; thuis.” Ondanks dat zijn huis in Rotterdam staat, neemt hij daar wel gebruiken naartoe vanuit zijn Irakese huis. “Zo doe ik mijn schoenen uit als ik thuis kom. En ben ik gastvrij voor anderen in mijn huis.”