Daniela kwam 12 jaar geleden van Hongarije naar Rotterdam voor de liefde. Die ontmoette ze echter in Madrid. “Ik ontmoette hem eerst online en toen ik voor werk op reis was voor de Europese Unie.” De vonken sloegen over, maar verhuizen deden de twee niet meteen. Twee jaar lang ontmoetten ze elkaar op afstand. “Uiteindelijk werd de politieke situatie in Hongarije onacceptabel voor mij. Dus dat maakte de beslissing makkelijker voor mij om Hongarije te verlaten en dan natuurlijk naar Rotterdam te verhuizen.”
Ondanks dat ze een zoon heeft, ging ze alleen. “Hij kreeg op hetzelfde moment een beurs in Groot-Brittanië. Daarna kwam hij wel naar Nederland om ook hier te studeren.” Nu werkt hij bij een echte Rotterdamse werkgever: het Erasmus. Ook Daniela werkt graag voor echte Rotterdamse werkgevers, al dan niet vrijwillig. Zo werkt ze al negen jaar voor het Internationale Film Festival Rotterdam. “Want ik hou van Rotterdam, de verschillende culturen en het stadsleven.” Voorlopig wil ze dan ook niet meer uit Rotterdam, maar dat ligt niet alleen aan de stad. Ze is nog steeds verliefd op haar man. “Ons liefdesleven is nog steeds alive and kicking,” lacht ze.