“De manier waarop we in Engeland om dingen heen praten, werkt hier niet,” vertelt Phil uit het Engelse York. “Mensen moeten direct horen wat je bedoelt. Vooral in werksituaties; daar vertellen mensen je hier gewoon dat het niet goed is. Het kostte mij een paar jaar om dat te leren, maar op en geef moment besefte ik dat dit het meest efficiënt en logisch is. Zo weten mensen waar ze aan toe zijn en is er geen miscommunicatie. Dat is geweldig.”
Een studie design haalde hem in 2009 voor het eerst naar Rotterdam. “We deden een tour door de stad. Ik herinner me dat we de Middellandstraat bezochten. Onmiddellijk kreeg ik de indruk dat Rotterdam een vibrerende stad was. Ik zag veel mensen op straat, er was veel aan de hand. Het is nu rauw, maar op een goede manier. Het is niet intimiderend.”
Veel te bieden
Hij bleef voor zijn stage. “Dat was een geweldige ervaring, dat maakte echt indruk. Er is zoveel te doen, vooral als je kijkt naar de grootte van de stad. Ik denk niet dat er andere steden zijn van deze grootte die zoveel te bieden hebben, vooral als het gaat om cultuur en design.” Toch dacht hij op die leeftijd nog niet aan de toekomst, in welke stad hij wilde wonen. Tot hij zijn vriendin ontmoette. Na zijn stage moest hij terug naar York, maar hij reisde tweeënhalf jaar elke maand naar Nederland om haar te zien. Daarna verhuisde hij definitief naar Rotterdam.
Wandelen, sporten en het buurthuis
Om zich thuis te voelen in de stad, liep hij uren door de wijken. “Nog steeds zijn er stukken die ik niet goed ken, en de stad verandert ook steeds. Daarom loop ik nog steeds vaak door de stad. Zo vind ik een nieuw restaurant, café of park of gebouw dat wordt gerenoveerd.” Hij leerde ook snel nieuwe mensen kennen. “Dat vind ik belangrijk. Het is interessant dat je hier mensen kunt ontmoeten vanuit de hele wereld. Die kom je tegen door dingen te doen die je leuk vindt: sporten of naar het buurthuis. Dat laatste kende ik niet vanuit Engeland. Maar het verbindt je met een stuk van de stad, dat geeft echt een goed gemeenschapsgevoel. Dus er mogen er nog wel meer komen.”
Progressief en humor
Hij laat zijn stad York achter. “Het is een mooie oude stad, maar het heeft niet zoveel te bieden op cultuurgebied. En mensen willen geen dingen veranderen in de stad of in hun eigen gedrag; ze zijn niet progressief. Dat is Rotterdam wel, dat voel je in de stad, aan de energie. De stad geeft de mensen en culturen uit heel de wereld de ruimte. Alles is hier mogelijk.” Toch zijn er ook overeenkomsten. “Ik heb echt de soort humor die uit Noord-Engeland komt, een beetje droog. Ik zag hier dat jullie humor een beetje hetzelfde is,” lacht hij.