“Vroeger was Chinees het eerste restaurant waar je als familie ging eten met kerst. Nu heb je keukens uit de hele wereld,” vertelt Dik Otto. Hij werd in 1943 geboren in Charlois, midden in de Tweede Wereldoorlog. Zijn vader kwam uit Rotterdam, zijn moeder van een eiland in een christelijke omgeving.
Van marcheren tot schilderen
Hij groeide op in Rotterdam, waar hij zijn jeugd doorbracht als trots lid van de muziekvereniging Excelsior. “Ik liep als kind rond de tafel te marcheren. Toen de fanfare door de straat kwam, rende ik naar buiten en liep ik mee. Zo ben ik er ingerold.” Hij speelde jarenlang dwarsfluit en herinnert zich vooral de optredens op Koninginnedag en de lampionnenoptochten.
Na zijn jeugd ging Dik aan de slag als huisschilder. “Ik maakte dingen mooi die lelijk waren,” vertelt hij glimlachend. Soms waren er lastige klanten – zoals toen hij een deur opnieuw moest schilderen omdat er een vlieg in was gevlogen – maar vaak ook fijne momenten. “In Kralingen zat ik soms gewoon bij klanten aan tafel om samen brood te eten.”
Ouwehoeren
Dik is met pensioen, maar is nog steeds actief in de stad. Elke week is hij gastheer bij de Roze Salon van Humanitas. “We zitten met twintig tot vijfentwintig mensen bij elkaar. Iedereen kan vertellen wat hij wil, maar ik probeer het vooral gezellig te houden.” Daarnaast bezoekt hij graag zijn stamcafé. “Loge 90 is een homocafé waar ik al jaren kom. Op maandag is het rustig, dan kan je nog gewoon ouwehoeren met elkaar.”
Rotterdam als thuis
Rotterdam is dus echt zijn stad. Hij weet zeker dat hij nergens anders wil wonen, want dat heeft hij een keer geprobeerd en dat pakte niet goed uit. “Ik woonde een kort jaar in Zoetermeer’ dat was een slaapstad. Ik miste daar het leven van Rotterdam,” zegt hij. Toen hij in de krant een advertentie zag voor nieuwe woningen bij het Hofplein, greep hij zijn kans. “Sinds 1984 woon ik hier met veel plezier.” Rotterdam voelt voor hem onmiskenbaar als thuis. “Je hebt hier festivals, voetbalfeesten, en gewoon de levendigheid die ik belangrijk vind.”
Multiculturele stad
De levendigheid komt mede door de komst van veel verschillende culturen. Dik ziet dat als een verrijking. “We kunnen samen genieten van feesten en lekker eten. Rotterdam moet een plek blijven waar iedereen zich thuis kan voelen.” Tegelijkertijd vindt hij het belangrijk dat mensen zich aanpassen. “Als je de taal leert en je aansluit bij een club of vereniging, voel je je sneller thuis.”
Een goede mix
Dik ziet de stad veranderen met alle nieuwbouw en torens. “Voor de gemeente is dat goed, maar starters hebben het moeilijk. Betaalbare huizen worden steeds schaarser.” Toch hoopt hij dat Rotterdam een plek blijft voor iedereen. “Een goede mix is belangrijk.”