“Rotterdam voelt als een plek waar schoonheid uit verwoesting is ontstaan,” zegt Jody. Ze is geboren op Saba maar haar moeder is Surinaams en haar vader komt uit uit St. Lucia. Op haar zestiende verliet ze haar eiland om te gaan studeren. “Op de eilanden zijn geen hogescholen. Het was een grote stap, alleen naar een nieuw land. Een cultuurshock ook, maar ik moest snel volwassen worden.”
Mijn mensen
Volgens Jody gaan mensen van St. Lucia naar Amerika of Nederland. Zij koos bewust voor het tweede. “De cultuur van Amerika past niet bij mij. Ik heb Nederland al bezocht en dat leek me uitdagender en beter voor wat ik wilde bereiken, want ik wilde ondernemen.” Ook was de keuze voor de stad snel gemaakt. “Rotterdam was altijd mijn eerste keuze, want ik wist dat de stad een Caribische gemeenschap heeft. Het was belangrijk voor me dat ik ergens zou zijn waar mensen zouden zijn zoals ik. In Amsterdam is de Afrikaanse gemeenschap groter, maar in Rotterdam voelde ik echt mijn mensen. Ook is Rotterdam een stad dat is opgekomen uit verwoesting; daardoor heeft het een vibe dat me aanspreekt.”
Ze dacht ook aan de hoofdstad maar Rotterdam won op meerdere punten. “Amsterdam is overrated. Rotterdam heeft een unieke schoonheid. Er is zoveel diversiteit, natuur en moderne architectuur. Rotterdam zal altijd mijn hart hebben.”
Afstandelijk en brood
Toch moest ze even wennen aan de verschillen met St. Lucia. Het weer bijvoorbeeld: grijs en regenachtig in plaats van tropisch warm. Ook de manier waarop mensen met elkaar omgaan voelde anders. “Thuis zeg je altijd goedemorgen of goedemiddag. Hier kijkt iedereen vaak recht voor zich uit. Dat voelde afstandelijk.” De Nederlandse cultuur pakt toch ook anders uit dan ze had gedacht. “Mensen zeggen dat ze direct zijn, maar vaak komt het via een grap of sarcasme. Bij ons zeg je gewoon hoe het is.”
Thuis voelen door eten, muziek en dans
Ook het eten was wennen. “In de Cariben eten we warm op elk moment van de dag. Hier eten mensen vooral brood.” Daarom kookte ze veel zelf. “Dat hielp me om me thuis te voelen.” Net als muziek en dans uit de Caribische cultuur haar steun geven. “Dansen op soca of afrobeats maakt me nog steeds gelukkig. Via een internationale school en Caribische feesten vond ik snel een gemeenschap waarin ik me thuis voelde.”
Verliefd op Rotterdam
Teruggaan naar de eilanden heeft ze vaak overwogen, maar voorlopig blijft ze in Rotterdam. Hier werkt ze in design en business development en kan ze met haar kennis ook iets teruggeven aan haar eiland.
Inmiddels heeft ze haar eigen plekken in de stad gevonden. Ze houdt van de natuur dus wandelt graag in een rustig park vlakbij haar huis en bewondert de Erasmusbrug, vooral ’s avonds. “Het water daar herinnert me aan thuis.”
Voor nieuwe Rotterdammers heeft ze een duidelijk advies: “Geef jezelf de tijd. Ontdek, praat met mensen en houd een open blik. Het duurde ook bij mij even voordat ik echt verliefd werd op Rotterdam.”