170+ Rotterdammers
Nazanins verhaal (English below)
“Toen ik vrijwilliger werd voor het Internationale Film Festival werd ik een beetje verliefd op Rotterdam,” zegt Nazanin uit Iran. Toen ze 21 was, verhuisde ze naar Berlijn, Aken en daarna naar Den Haag. “Ik heb
altijd korte tijden in steden gewoond, ook in Iran. Dus ik heb nooit écht kunnen landen. Zelfs niet in Iran; daar accepteerden mensen niet wie ik was. Ook in Berlijn kon ik niet aarden. Dat was wel een wereldstad, maar ik was 21 en kwam net uit Iran. Dus dat was heel veel. Die stad was dus ook een tussenplek voor mij.” In 2001 verhuisde ze voor haar studie naar Den Haag, maar ook daar kon ze niet aarden. Tot ze in Rotterdam terecht kwam twaalf jaar geleden. “Ik voel me nergens in de wereld zo thuis als in Rotterdam. In Rotterdam kan ik echt wortelen. Het heeft een allure en mentaliteit die ik fijn vind. Daarom voel ik me er thuis.”
Poort naar de stad
Hier werd ze vrijwilliger bij het Internationale Film Festival Rotterdam. “Dat was voor mij een soort poort naar de stad. Zo leerde ik al mijn vrienden én mijn man kennen. Dus het is geweldig dat je dat zo’n netwerk kunt opbouwen hier.” Nog steeds is ze vaste klant van het internationale filmfestival. En ze vindt meer dingen mooi aan de stad. “Ik vind de Maas echt geweldig. De stad biedt ook heel veel ruimte voor experimenten. Daardoor zijn er veel dingen mogelijk. Daar hou ik van.”
Jezelf openstellen
Dat is ook haar advies naar andere nieuwkomers. “Stel jezelf open. Dan stelt de stad zich ook open voor jou.” Dat is volgens haar wel nodig voor de toekomst van de stad. “Ik ben heel trots op de diversiteit van de stad en daar onderdeel van te kunnen zijn. Maar ik zie ook de moeilijke kanten. Ik zie veel bubbels en kloven tussen de culturen. Het populisme wordt steeds groter. Daardoor wordt die kloof groter. Mensen kijken wantrouwend naar elkaar. Dat zie je door de uitslag van de verkiezingen. Daar moeten we als samenleving niet voor open staan. Ik hoop dat mensen elkaar meer gaan opzoeken.”
Nazanins story
“When I became a volunteer for the International Film Festival, I kind of fell in love with Rotterdam,” says Nazanin from Iran. When she was 21, she moved to Berlin, Aachen and then The Hague. “I always lived in cities for short periods of time, including in Iran. So I was never really able to land. Not even in Iran; there people didn’t accept who I was. I couldn’t settle in Berlin either. It was a metropolis, but I was 21 and had just come from Iran. So that was a lot. So that city was also an in-between place for me.” In 2001, she moved to The Hague for her studies, but she couldn’t settle there either. Until she ended up in Rotterdam 12 years ago. “Nowhere in the world do I feel as at home as in Rotterdam. In Rotterdam, I can really take root. It has an allure and mentality that I like. That’s why I feel at home there.”
Gateway to the city
Here she became a volunteer at the International Film Festival Rotterdam. “That was like a gateway to the city for me. That’s how I got to know all my friends and my husband. So it’s great that you can build that kind of network here.” She is still a regular at the international film festival. And she likes more things about the city. “I really love the Meuse River. The city also offers a lot of room for experimentation. As a result, many things are possible. I love that.”
Open yourself
That is also her advice to other newcomers. “Open yourself up. Then the city will also open up to you.” She says this is necessary for the city’s future. “I am very proud of the city’s diversity and being able to be part of it. But I also see the difficult sides. I see a lot of bubbles and gaps between cultures. Populism is increasing. As a result, that gap is widening. People look at each other with distrust. You can see that from the outcome of the elections. As a society, we should not be open to that. I hope people will start looking at each other more.”
Ga naar de verhalen achter... / go to the stories behind...
Dutch 
English