170+ Rotterdammers
Teona's verhaal
“Eerst vond ik het een gekke stad met oude architectuur en de skyscrapers tegelijk. Maar nu ben ik eraan gewend en promoot ik Rotterdam zelfs. Ik vertel mensen dat ze beter hierheen kunnen gaan dan naar Amsterdam,” zegt Teona uit Georgië. Of Abchazië, om precies te zijn. Vele landen erkennen dit als een autonome republiek. “Daar woonden mijn ouders en werden zwanger van mij, maar die moesten vluchten toen de oorlog met Rusland uitbrak.” Zo zag Teona het levenslicht als ‘internationaal ontheemde’. “Het is moeilijk voor mij om uit te leggen dat het adres in mijn paspoort in een regio ligt waar ik nooit geweest ben.”
Rotterdam tegenover Edinburgh en Barcelona
Ze groeide op in Georgië, maar bleef niet lang. “Tijdens de coronapendemie realiseerde ik me dat ik niet in gesloten grenzen kon blijven wonen. Ik heb altijd al in het buitenland willen studeren en ik vond een programma dat me naar Schotland, Spanje en Nederland bracht. Ik had het geluk om geselecteerd te worden.” Na daar gestudeerd te hebben, kon ze wonen in alle drie de steden. “In Georgië zou iedereen naar het Verenigd Koninkrijk willen, dat wordt daar als exotischer gezien omdat je daar moeilijker heen kunt.” Toch koos ze voor Rotterdam. “Dat voelde bekender. Nederland is klein en gezellig. Elke stad heeft een functie. Het is gedecentraliseerd, net als mijn land. En daar hou ik van. Ook heb ik hier meer vrienden kunnen maken.”
Zonsondergang
Toch miste ze bepaalde aspecten van Georgië nog een lange tijd. “Toen ik hier was miste ik iets, maar ik wist niet wat. Totdat ik opeens besefte dat ik gewend ben aan veel bergen. En toen dacht ik: oh mijn god, het is hier enorm plat, ik mis de bergen!” Toch ziet ze daar inmiddels de voordelen van. “Zonder bergen zie je de zonsopkomst en -ondergang veel beter. Ook in de winter! Dus nu geniet ik daarvan en kijk ik vaak naar de zonsondergang bij de Maas.”
Groot en klein genoeg
En Teona ziet meer voordelen aan de stad. “Zo vind ik de grootte van de stad fijn. Ik kom van een klein stadje waar iedereen elkaar kent. Dus buiten groet je iedereen. Ik wilde iets vergelijkbaars. Rotterdam is perfect want het is klein genoeg om buiten mensen te zien en te groeten maar ook groot genoeg om je eigen prive-leven te hebben. Omdat het zo divers en multicultureel is en je altijd mensen uit het buitenland ziet, heb je het idee dat je welkom bent en zelfs van hier bent.”
Respect
Toch voelt ze zich nog niet Rotterdammer genoeg. “Het voelt nog niet alsof ik het recht heb om over de stad mee te praten. Ik wil ook niemand beledigen.” Maar ze is druk bezig om zich te integreren. “Iedereen vertelt je dat je geen Nederlands hoeft te leren omdat iedereen Engels spreekt. Dat laatste is waar. Maar met het eerste ben ik het niet eens. Ik vind dat je respect toont door de taal te leren. Ook denk ik dat je dan beter integreert.”
Nu ze af is gestudeerd bij de Erasmus universiteit zoekt ze een baan en wil ze in Rotterdam blijven wonen. “Dat betekent niet dat ik mijn roots verloochen, ik zal altijd verbonden blijven met Georgië. Maar Rotterdam is nu mijn tweede huis.”
Teonas story
“At first I thought it was a crazy city with old architecture and the skyscrapers at the same time. But now I am used to it and even promote Rotterdam. I tell people it’s better to go here than to Amsterdam,” says Teona from Georgia. Or Abkhazia, to be precise. Many countries recognise it as an autonomous republic. ‘That’s where my parents lived and got pregnant with me, but they had to flee when the war with Russia broke out,’ she says. Thus, Teona saw the light of day as an ‘internationally displaced person’. ‘It is difficult for me to explain that the address in my passport is in a region where I have never been,’ she says.
Rotterdam, Edinburgh or Barcelona
She grew up in Georgia, but did not stay long. “During coronapendemics, I realised that I could not continue to live in closed borders. I always wanted to study abroad and I found a programme that took me to Scotland, Spain and the Netherlands. I was lucky enough to be selected.” After studying there, she was able to live in all three cities. ‘In Georgia, everyone would want to go to the UK, which is seen as more exotic there because it’s harder to go there.’ Yet she chose Rotterdam. “That felt more familiar. The Netherlands is small and cosy. Every city has a function. It’s decentralised, just like my country. And I like that. I was also able to make more friends here.”
Sunset
Still, she missed certain aspects of Georgia for a long time. “When I was here I missed something, but I didn’t know what. Until I suddenly realised that I am used to a lot of mountains. And then I thought: oh my god, it’s tremendously flat here, I miss the mountains!” Yet she now sees the benefits of that. “Without mountains, you see the sunrise and sunset much better. Even in winter! So now I enjoy that and often watch the sunset by the Meuse.”
Big and small enough
And Teona sees more advantages to the city. “For instance, I like the size of the city. I come from a small town where everyone knows each other. So outside you greet everyone. I wanted something similar. Rotterdam is perfect because it’s small enough to see and greet people outside but also big enough to have your own private life. Because it is so diverse and multicultural and you always see people from abroad, you feel that you are welcome and even from here.”
Respect
Yet she does not yet feel Rotterdammer enough. “It doesn’t feel like I have the right to speak about the city yet. I don’t want to offend anyone either.” But she is busy integrating. “Everyone tells you that you don’t need to learn Dutch because everyone speaks English. The latter is true. But I disagree with the first one. I think you show respect by learning the language. Also, I think you integrate better then.”
Now that she has graduated from Erasmus University, she is looking for a job and wants to continue living in Rotterdam. “That doesn’t mean that I am denying my roots, I will always be connected to Georgia. But Rotterdam is now my second home.”
Dutch 
English