170+ Rotterdammers
Ada's verhaal (English below)
Haar man kwam naar haar dorp in Mali om een ziekenhuis te bouwen, maar stapte uiteindelijk in het huwelijksbootje met Ada. “Hij was eerst verliefd op mij, haha,” lacht ze. Daarna viel zij ook voor hem. “Het was wel lastig. Want ik ben moslim, dus trouwen met een Nederlander is lastig. Mijn familie wilde graag dat ik met iemand uit Mali zou trouwen. Het was niet de bedoeling dat ik met een Nederlander zou trouwen maar ik was heel koppig.” Zo trouwde ze toch met Chris in 1988 en vertrok zes dagen later naar Nederland.
“Het was koud. Maar ik werd ontvangen door zijn familie als een koningin. Ik kreeg hele goede schoenen dus die hielden mij warm. Ze waren helemaal blij met de eerste donkere familie.”
Groeten
De eerste periode in Nederland dacht ze dat naast de familie van Chris, niemand haar in Nederland wilde. “Want ik groette donkere mensen in mijn taal; ik dacht dat ze uit mijn land kwamen. ‘Goedemorgen, goedemiddag…’ maar niemand antwoordde! Ik begreep het niet. Nu pas snap ik dat ze helemaal niet uit mijn land komen en mijn taal niet begrepen. Ze kwamen uit Suriname of de Antillen.”
Lief
Toen ze dat eenmaal snapte, wende ze heel snel in Nederland. Het hielp dat haar man haar voorstelde aan veel mensen. “Want hij helpt iedereen, met het repareren van wasmachines, tv’s… Hij is echt lief. Dus zo kent hij veel mensen en heb ik ook veel mensen leren kennen. En ik ben open en praat met iedereen.” Iedereen betekent in Rotterdam vele culturen en achtergronden. Dat vindt Ada prachtig. “Ik kan met iedereen omgaan en met alle culturen mee.”
Naast mensen leren kennen, moest ze ook het leven in Nederland leren kennen. “Ik mocht alles doen van Chris. Dus ik ging naar buiten, naar de supermarkt. Toen wist ik niet eens hoeveel gulden iets was, ik snapte er niets van. Dus ik gaf gewoon geld en dan gaven mensen me terug wat ze me schuldig waren. Alle mensen toen waren heel lief.”
Nooit naar school geweest maar wel Nederlandse les
Ze bleven vier maanden bij zijn (schoon)familie. Ada hoefde niet meteen Nederlands te leren, omdat haar man redelijk de taal van Mali kon praten. “Leren is lastig, ik heb geen school gedaan in Mali.” Haar man kreeg werk in Niger. Daar bleven ze vervolgens vier jaar. En daar heeft Ada Nederlands en Frans geleerd. Maar aan Nederlands had ze niet veel, want al snel verhuisden ze weer naar het buitenland. Ze bleven een jaar en gingen toen naar Guinee-Bissau. Daar kreeg ze ook Nederlandse les. Ze kwamen terug omdat de oorlog uitbrak en bleven toen wel in Rotterdam. Nu praat ze zelfs Nederlands met haar kinderen.
De taal leren is dan ook een van haar adviezen naar andere nieuwkomers. “Dan kun je overal gaan en alles doen.”
Adas story
Her husband came to her village in Mali to build a hospital, but ended up marrying Ada. ‘He was in love with me first, haha,’ she laughs. Then she also fell for him. “It was tricky though. Because I am Muslim, so marrying a Dutchman is difficult. My family wanted me to marry someone from Mali. I wasn’t supposed to marry a Dutchman but I was very stubborn.” So she married Chris anyway in 1988 and left for the Netherlands six days later.
“It was cold. But I was received by his family like a queen. I was given very good shoes so they kept me warm. They were totally happy to be the first dark family.”
Greetings
The first period in the Netherlands, she thought that apart from Chris’s family, nobody wanted her in the Netherlands. “Because I greeted dark people in my language; I thought they were from my country. ‘Good morning, good afternoon…’ but nobody answered! I didn’t understand. Only now I understand that they were not from my country at all and didn’t understand my language. They were from Suriname or the Antilles.”
Sweet
Once she understood that, she got used to it very quickly in the Netherlands. It helped that her husband introduced her to many people. “Because he helps everyone, fixing washing machines, TVs… He is really sweet. So that way he knows a lot of people and I got to know a lot of people too. And I am open and talk to everyone.” That means many cultures and backgrounds in Rotterdam. Ada loves that. “I can interact with everyone and get along with all cultures,” she says.
Besides getting to know people, she also had to learn about life in the Netherlands. “Chris allowed me to do everything. So I went out, to the supermarket. Back then I didn’t even understand the currency here, I didn’t understand anything. So I just gave money and then people gave me back what they owed me. All the people back then were very sweet.”
Never went to school but had Dutch lessons
They stayed with his (in-law’s) family for four months. Ada did not have to learn Dutch right away because her husband could reasonably speak the language of Mali. “Learning is difficult, I didn’t go to school in Mali,” she said. Her husband got work in Niger. They then stayed there for four years. And there Ada learnt Dutch and French. But Dutch wasn’t much use to her, as they soon moved abroad again. They stayed for a year and then went to Guinea-Bissau. There she was also taught Dutch. They returned because war broke out and did stay in Rotterdam. Now she even talks Dutch to her children.
So learning the language is one of her pieces of advice to other newcomers. “Then you can go anywhere and do anything,” she says.
Ga naar de verhalen achter... / go to the stories behind...
Dutch 
English