170+ Rotterdammers
Soroojs verhaal (English below)
“Mauritius is een van de mooiste eilanden van de wereld. Het is een paradijs, maar er is geen werk,” legt Sooroj uit. Hij is geboren en getogen op het toeristische eiland in het midden van de Indische Oceaan. “Ook heb ik daar gestudeerd. Maar ik kon geen werk vinden. Het is maar een klein eiland dus er zijn al snel genoeg leraren, ambtenaren enzovoort. Toen heb ik mijn geluk ergens anders gezocht.” Eerst ging Soorooj naar Londen. Daar studeerde hij opnieuw, haalde hij zijn rijbewijs en vond een baan.
Zijn zussen gooiden echter roet in het eten. Zij trouwden met Nederlanders en zijn moeder wilde dat hij zijn zussen gezelschap zou houden. Soorooj was immers al bekend met Europa. Dus dat deed hij.
Taal leren door fouten
Soorooj moest helemaal opnieuw beginnen. “Nederland was een vreemd land. Ik kende de taal en mensen niet. Maar ik vind dat als je naar een ander land komt, je moeite moet doen om hier in te passen. Daarom heb ik Nederlands geleerd. Maar dat was niet makkelijk, Nederlands is een moeilijke taal. Gelukkig ontdekte ik dat de taal wat Franse en Engelse woordjes heeft. Dat maakte het makkelijker.” Omdat Mauritius gekoloniseerd is door onder andere de Fransen en de Engelsen, spreekt Soorooj net als zijn mede-eilandbewoners deels Frans en Engels.
“Maar verder begon ik de taal echt te leren als een baby. Ik heb het geleerd door video’s, ondertiteling en woordenboeken.” Hij bleef oefenen, ook al maakte hij fouten. “Als je fouten maakt is dat goed, want dan leer je. Dus daar moet je niet bang voor zijn. Wees ook niet bang voor de reactie. Ook als mensen zeggen dat ze je niet begrijpen. Het is normaal dat je een accent hebt, ik heb ook een Frans accent.” Gelukkig kon hij ook oefenen met zijn zwager en zus. “Maarja, die laatsten moesten ook gewoon werken.”
Woningcrisis
Hij moest de eerste vier tot vijf jaar bij zijn zus wonen omdat hij moest wachten op een eigen huis. “De woningcrisis is echt een probleem. Gelukkig kon ik bij mijn zus wonen. Maar de kinderen groeien, zij hebben ook een kamer nodig. En die is zo lastig te vinden. Dan kan ik het echt niet aanzien dat ze hier in de Tweebosbuurt honderden huizen slopen…”
Niet alleen
Toch had zijn zus gelukkig tijd om, naast het leren van de taal, met hem de stad te verkennen. Hun eerste stop was de markt op het Afrikaanderplein. “Daar zag ik dat ik niet alleen was,” vertelt Soorooj. “Ik zag meer multiculturele mensen en iedereen praatte zijn eigen taal, zo hoorde ik ook Frans. Dat vond ik leuk, dat gaf mij een goed gevoel, alsof ik toestemming had dat ik hier kon blijven. Ik kreeg motivatie om verder de Nederlandse taal te leren en te leren over het leven in Nederland. Dat bracht hem ver.
Hard werken
Toen hij zijn verblijfsvergunning had gekregen en op Nederlandse les mocht, kon hij instromen bij niveau 2. Hij studeerde hard tot hij niveau 4 had gehaald en deed een toets om op het Albeda College te mogen beginnen. Daar studeerde hij voor administratief medewerker én beveiliger. In de laatste sector kon hij aan de slag, maar deeltijd. Daarnaast heeft hij altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. Zo werkt hij bij SOL en onderhoudt hij de buurttuin van de gemeente. “Als je iets wilt bereiken, moet je je best doen. En dan word je altijd geholpen in deze stad. Rotterdam is er voor iedereen.”
Een van de twaalf
Nu hij zoveel bereikt heeft in de stad, wil hij ook niet meer weg. “Mauritius is nog steeds een paradijs. Het is nu nog moderner en mooier dan eerst. Dus ik ga er af en toen nog heen, zo bezocht ik mijn drie broers vorig jaar nog. Maar ik mag er niet meer wonen, vanwege een nieuwe wet tien jaar geleden. Maar dat is prima.” Soorooj is een van de 12 mensen uit Mauritius in Rotterdam. De meeste eilandbewoners gaan naar Frankrijk, zodat ze Frans kunnen praten. Maar Soorooj zit goed in de havenstad van Nederland. “Rotterdam zit inmiddels in mijn hart.”
Soroojs story
“Mauritius is one of the most beautiful islands in the world. It is a paradise, but there is no work,” explains Sooroj. He was born and raised on the tourist island in the middle of the Indian Ocean. “I also studied there. But I couldn’t find work. It is just a small island so there are soon enough teachers, civil servants and so on. Then I tried my luck elsewhere.” First, Soorooj went to London. There he studied again, got his driving licence and found a job.
His sisters, however, threw a spanner in the works. They married Dutchmen and his mother wanted him to keep his sisters company. After all, Soorooj was already familiar with Europe. So he did.
Learning language through mistakes
Soorooj had to start all over again. “The Netherlands was a foreign country. I didn’t know the language and people. But I think if you come to another country, you should make an effort to fit in here. That’s why I learnt Dutch. But that wasn’t easy, Dutch is a difficult language. Fortunately, I discovered that the language has some French and English words. That made it easier.” Because Mauritius was colonised by the French and English, among others, Soorooj, like his fellow islanders, speaks partly French and English.
“But other than that, I really started learning the language as a baby. I learnt it through videos, subtitles and dictionaries.” He kept practising, even if he made mistakes. “If you make mistakes, that’s good because then you learn. So you shouldn’t be afraid of that. Don’t be afraid of the reaction either. Even if people say they don’t understand you. It’s normal to have an accent, I also have a French accent.” Fortunately, he was also able to practise with his brother-in-law and sister. “But well, they also had to work.”
Housing crisis
He had to live with his sister for the first four to five years because he had to wait for a house of his own. “The housing crisis is really a problem. Fortunately, I was able to live with my sister. But the children are growing, they also need a room. And those are so hard to find. Then I really can’t stand to see them demolishing hundreds of houses here in the Tweebos neighbourhood…”
Not alone
Still, besides learning the language, his sister fortunately had time to explore the city with him. Their first stop was the market on Afrikaanderplein. ‘There I saw that I was not alone,’ Soorooj says. “I saw more multicultural people and everyone was talking their own language, so I also heard French. I liked that, that made me feel good, like I had permission to stay here. I got motivation to continue learning the Dutch language and learning about life in the Netherlands. That got him far.
Working hard
When he got his residence permit and was allowed to attend Dutch lessons, he was able to enter level 2. He studied hard until he reached level 4 and took a test to be allowed to start at Albeda College. There he studied for administrative assistant and security guard. In the latter sector, he was able to work, but part-time. Besides, he has always done a lot of voluntary work. For instance, he works at SOL and maintains the community garden of the municipality. “If you want to achieve something, you have to do your best. And then you will always be helped in this city. “Rotterdam is there for everyone.”
One of 12
Now that he has achieved so much in the city, he doesn’t want to leave either. “Mauritius is still a paradise. It is now even more modern and beautiful than before. So I still go there from time to time, for instance I visited my three brothers last year. But I am no longer allowed to live there, because of a new law ten years ago. But that’s fine.” Soorooj is one of 12 people from Mauritius in Rotterdam. Most islanders go to France so they can speak French. But Soorooj is comfortable in Holland’s port city. “Rotterdam is now in my heart,” he says.
Ga naar de verhalen achter... / go to the stories behind...
Dutch 
English